/
De wereld van de schone schijn

De wereld van de schone schijn

Facebook doet je geloven dat iedereen elke dag in de gloria leeft. Het doet me denken aan de tv serie van Miss Bouquet, de schone schijn. Toch zit het leven nét wat anders in elkaar.

Rauwe werkelijkheid

Ik was naar de theatervoorstelling van Lenette van Dongen. Zij stelde zich heel kwetsbaar op. Vertelde over dat ze misbruikt geweest is. Dat ze een eetstoornis had ontwikkeld. Niks geen schone schijn. De rauwe werkelijkheid. En tegelijk daar de slappe lach makende humor.

In sommige gezinnen lijkt nooit iets aan de hand te zijn. Als je vraagt hoe het gaat, gaat het altijd goed. Laat vooral de buitenwereld niet zien wat er wérkelijk binnen de muren afspeelt. Stel je voor wat de buren ervan denken. Mislukte moeder? Gefaalde vader?

Ik tref Brian op een verjaardagsfeest. Hij vertelt, zonder drama overigens, over zijn puberzoon die dik in de moeilijkheden zit. Een situatie waar ik niet trots op ben, zegt hij. Maar de waarheid ligt daar. Brian had een topfunctie en maakte veel overuren. Daardoor kwam hij elke dag thuis als de kinderen al in bed lagen. ’s Morgens was hij al weer vertrokken voordat de kinderen op stonden. Ik was zo’n vader van “wie is die man die zondags het vlees snijdt?”. Bij mijn zoon komt nu mijn afwezigheid in al die jaren naar voren. Het was ontroerend om deze man zijn verhaal in alle eerlijkheid te horen vertellen en ik merkte dat mijn hart er wijd van open ging staan. Niets verhullend, niets wegmoffelend. Gewoon zoals het was.

“Hoe is het met je” als automatisme

En ja, niet iedereen wil de waarheid horen.

Ken je dat, als iemand je vraagt “hoe gaat het met je”, bijna als automatisme, dat je al voelt dat ze eigenlijk gewoon willen horen dat het goed met je gaat. ? Of wellicht dat als je vertelt hoe je in je vel zit op dat moment, het afgezwakt wordt of weggeredeneerd wordt

Puurheid

Hoe blij voelde ik me laatst.
Ik had met drie vriendinnen, met ieder apart, een afspraak.. Vriendinnen die ik soms een half jaar tot een jaar niet zie. Op het moment dat we elkaar weer ontmoeten gaan we weer door waar we gebleven waren. Zo fijn.

Waar de rijkdom in deze vriendschappen onder meer ligt, is dat er geen schone schijn kan bestaan. Er wordt gewoon doorheen geprikt, ook al zou ik het willen ophouden. In deze vriendschappen wordt benoemd wat er waargenomen wordt. Er kan ook gevraagd worden, in alle kwetsbaarheid “wil je even meekijken”, “zit ik in mijn slachtofferrol?” Om vervolgens in alle eerlijkheid te kunnen antwoorden “ja er zit een deel slachtoffer in”. Hoe fijn is het als je mensen in je omgeving hebt waar je geen schone schijn hoeft en kan ophouden. Waar je puur jezelf in alle kwetsbaarheid mag en kan zijn. Waar geen oordeel is. Waar jij gezien wordt voor wie je bent!
Ik voel me gezegend. Dank aan mijn lieve vriendinnen.

Fijne week,

Harte groet,

 

Marion van Schagen

Bel mij gerust voor advies