/
Heimwee naar jeZelf

Heimwee naar jeZelf

Onrust, gejaagdheid, weg willen lopen, het niet kunnen vinden, slapeloze nachten, verdriet, alcohol, drugs. Bobbie zat in een flink transformatieproces. Het deksel ging van de put en er was geen ontkomen meer aan. Hoewel de stem in zijn hoofd maar bleef schreeuwen, werd het hem overduidelijk dat hij zo niet langer door wilde leven. Dat hij zich zelf klein had gemaakt, dat hij zijn kracht had weg gegeven, uit angst niet goed genoeg te zijn. Hij had zich zelf vernederd en zich laten vernederen.

En nu werd het allemaal helder. De stappen die hij in het verleden gemaakt had en die er toe geleid hadden hoe hij uit verbinding was gegaan met zich zelf en met de ander.

Hij had heimwee naar zichZelf.

Het sleutelwoord

Verbinding is het sleutelwoord in deze tijd van verdeling. Ik las laatst een quote “als de ware pandemie verdeling is dan is verbinding het medicijn”. Die verbinding begint in eerste instantie met jeZelf. Als je verbonden bent met jeZelf dan opent je hart zich. Er ontstaat een zachtheid van binnenuit. Vanuit je essentie. De harde oordelen naar onszelf, de zweep erover als je weer eens iets niet goed gedaan hebt volgens je zelf, ebben weg. Als je zachter wordt naar jezelf wordt je ook zachter naar de anderen toe.

 Zachtheid

Vanuit die zachtheid ontstaat er acceptatie van dat wat er is. Ontstaat er acceptatie van het leven. Die voortdurende veranderde stroom van energie waar jij deel van uitmaakt, waar jij onderdeel van bent. Je verzetten tegen iets wat zich voordoet in je leven, is je verzetten tegen het leven op zich. Is je verzetten tegen jeZelf. Je wilt anders zijn dan je bent.

Verharding

Het gaat óók om het volledig omarmen van verdriet, boosheid, angsten, machteloosheid en noem maar op wat er allemaal naar boven kan komen in je bewustzijn. Het maakt allemaal deel uit van het geheel. Op het moment dat we ook de donkere kanten toelaten, verzachten ook die. Juist door er weerstand op te hebben, roeien we tegen de stroom in, houden we de emoties en patronen in stand en blijft de verharding bestaan.

Bobbie dacht dat hij als hsp-er er goed aan had gedaan om zich af te sluiten om de overmatige prikkels buiten te sluiten. Nu kwam hij tot de ontdekking dat door dat afsluiten hij ook de verbindingen had verbroken. Dat gaf een diep gevoel van eenzaamheid.

Veilig zijn

Hoe zou het voor je zijn om weer contact te maken met dat mooie, dat sprankelende, dat zachte, dat medelevende, dat liefdevolle, dat vredevolle, dat harmonieuze, dat krachtige, dat stille, dat ….. in jou? Het is er allemaal! Kun je het verlangen voelen om dat weer te ervaren in je leven? Om de hardheid waarmee we onszelf beschermd hebben te laten varen en te voelen dat het veilig is om jeZelf te zijn. Om je eigen pad te lopen, ook als dat héél anders is dan dat van de mensen rondom je. Durf je je werkelijk over te geven aan het hogere? In het volste vertrouwen dat er voor je gezorgd wordt, ieder moment van de dag.

In Bobbie werd het rustiger. Zijn hoofd werd stiller en stap voor stap kwam hij weer bij de liefde voor zichZelf. Bij dat mooie wezen dat hij is.

En daarmee kon de heimwee en de eenzaamheid oplossen. Is het niet prachtig hoe het werkt!

Ik wens je een mooie week vol verbinding.

Harte groet,

 

 

 

 

 

 

 

 

Marion van Schagen

Bel mij gerust voor advies