/
Klopt het wat je doet?

Klopt het wat je doet?

Je kent het vast wel de steeds terugkerende vraag: ga ik wel of ga ik niet? Zal ik dit doen of juist dat?  Ga ik met die persoon iets ondernemen of klopt de samenwerking niet. Op het moment dat je jezelf de vraag stelt begint het ego vaak al te krijsen “ja maar …” of “als je niet gaat dan…..” of “dat wordt toch van je verwacht” of “dat kun je toch niet maken”.

Afgelopen week was dit ook het thema in één van de meditatiegroepen. Het is overigens iedere keer zo leuk om te merken wat een groepsveld doet. Dat je nooit voor niets met de personen in de groep bij elkaar zit. Dat er altijd een groepsthema ontstaat tijdens een bijeenkomst waarin ieder zich herkent en hoe de groepsleden elkaar inzicht geven. De groep is dan zo’n verrijking.

Oude overtuigingen en patronen

Veelal nemen we nog stappen vanuit oude overtuigingen en patronen. Een beetje op de automatische piloot zal ik maar zeggen. Ben je je bewust wat dat met je doet? Als je dingen op de automatische piloot doet vanuit oude conditioneringen? Zonder te voelen of het wel voor je klopt. Zit je bij dat congres, blijkt dat er gewoonweg geen nieuwe informatie voor jou is. Heb je wel goed gevoeld of je er “moest” zijn?

Voor mij geldt, dat wil ik mezelf trouw blijven en goed voelen, het iedere keer weer immens belangrijk is om te voelen of het klopt wat ik doe. En dat kan soms best pittig zijn. Mijn ego wil soms vasthouden aan (schijn)veiligheid en aan de illusie zekerheid. Mijn Goddelijke Zelf zegt – niet doen. Bovendien vraagt het van me om te accepteren dat iets wat twee maanden geleden nog klopte nu al weer veranderd kan zijn. Weet dat je altijd kunt terugkomen op een genomen besluit.

Klopt het als ik naar die lezing ga of ga ik er heen omdat de persoon in kwestie een autoriteit is op zijn/haar gebied?

Klopt het als ik mij aansluit bij die organisatie? Of ligt er een stuk onder van mezelf bewijzen naar buitenwereld. Zie je me, ik ben er bij!

Klopt het als ik naar die receptie ga?  Of ga ik omdat ik denk dat ik het niet kan maken om niet heen te gaan of omdat ik de mensen niet wil teleurstellen.

Het ego is nooit tevreden en zal jou altijd de “ja maars” en de “beren op het pad” tonen.

De gordijnen openenshowtime-2-1314170-639x889

Afgelopen week liep ik in de duinen en de natuur liet mij een prachtig pad zien. Het was net of de gordijnen geopend werden en het als “nieuw” aan mij getoond werd. Hoe zou het voor je zijn, als ieder moment de gordijnen opnieuw voor je geopend worden? Je ieder moment instapt met een onbevooroordeelde blik en houding. Hoe vaak je de situatie al geleefd hebt, het maakt niet uit. Het is nieuw. En dus in ieder moment kunt voelen wat voor jou klopt, los van overtuigingen, concepten en ideeën. Vanuit die afstemming kun je je hogere pad bewandelen. Een pad dat je getoond wordt door je Goddelijke Zelf en dat vervuld is van moeiteloosheid, liefde, vreugde en alles wat je maar nodig hebt om dit pad te bewandelen. Het geeft mij zo’n rijk en dankbaar gevoel.

Zodra we het pad vanuit het ego bewandelen ondervindt je strijd, moeite en hard werken.

En ja, soms zijn er gewoon situaties waar je liever niet naar toe zou gaan of aan deel zou nemen en waarvoor je – om welke reden dan ook – toch voor kiest. Mij helpt het om mijn perceptie te verschuiven van “mwah, voelt niet goed” naar “oké, ik sta niet te popelen en ik kies er vanuit mijn hart voor om toch te gaan omdat ik weet dat dat de persoon in kwestie blij maakt”. Zonder mezelf geweld aan te doen kan ik er dan voor kiezen om bijvoorbeeld twee uurtjes heen te gaan in plaats van de hele middag.

Het belang om voor jezelf te kiezen. Vaak wordt dit nog gezien als egoïstisch. Weet dat je geen grotere bijdrage aan de wereld kunt geven dan jezelf te zijn en voor jezelf te kiezen. Dan pas kun je goed voor een ander zorgen.

Ik wens je een prachtige week toe.

Harte groet,

signature

Marion van Schagen

Bel mij gerust voor advies