/
Leren te sterven

Leren te sterven

Onze huidige maatschappelijke opvatting is grotendeels nog gebaseerd op de overtuiging dat sterven het einde van je bestaan is. Dat als iemand sterft, diegene verdwenen is. Je afgescheiden bent. In dit blog neem ik je mee in mijn visie dat je sterven ook kunt beschouwen als leven.

Angst voor de dood is angst om te leven

Een angst voor de dood gaat vaak – onbewust – gepaard met een angst om te leven. Om voluit uit het leven te halen wat door jou geleefd wil worden. Je kunt dus pas voluit leven als je de angst voor de dood (en voor het leven) transformeert in jezelf. Depressiviteit kan een uiting zijn van deze angst voor het leven. Hoe ziet jouw leven eruit als je het leven zou leiden dat je wilt leven?

Loslaten van controle

Sterven is het loslaten van alle controle. Misschien dat dat de reden is waarom sterven mensen zo angstig kan maken. Voor het ego is het namelijk doodeng om je helemaal over te geven. Voor het ego is dat ook sterven. Voor je essentie – ik noem het je goddelijke zelf – is het de natuurlijke staat van zijn om mee te gaan in de stroom. 

Als de angst voor de dood gekoppeld is aan de angst om te leven, betekent dat, dat het loslaten van de controle ook op die manier aan elkaar verbonden is. Heb je er wel eens bij stil gestaan of jij je helemaal kunt overgeven aan de stroom? Of denk je zelf nog een dikke vinger in de pap te hebben en situaties naar je hand te kunnen zetten?

Op het moment dat je gaat doorzien dat het Leven bepaalt waar het jou hebben wil en dat dat wat geleefd wil worden door jou, zich in jouw leven aandient, dan heb je twee keuzes. Je kiest voor de strijd en zet alles op alles om vanuit controle je leven te beheersen óf je kiest voor het meebewegen wat vaak een ervaring geeft van moeiteloosheid. 

Zo gaat het ook met sterven. Als het moment daar gekomen is dat je je fysieke jasje uittrekt en je je bewustzijn terugtrekt uit je aardse lichaam zijn er twee mogelijkheden. Of je houdt – vanuit de angst en de controle – stevig aan het aardse vast óf je gaat in de overgave en glijdt vredevol de andere dimensie in. Je begrijpt wat voor invloed dit op het stervensproces heeft.

Sterven is opnieuw geboren worden

In plaats van sterven te ervaren als een einde van ons bestaan, zijn er steeds meer mensen die voelen en weten dat sterven niets anders is dan opnieuw geboren worden. Geboren worden in een andere dimensie, een subtielere dimensie. De rups die een vlinder wordt. Wij, als een veld van oneindig bewustzijn, dat nooit ophoudt te bestaan. Het vraagt van jou om je bewustzijn op te rekken om tot dit voelen en weten te komen. Te voelen dat deze fysieke aanwezigheid van jou, slechts een ieniemiene deeltje is van wie je werkelijk bent.

Er zijn steeds meer mensen die voelen en weten dat sterven niet het einde van je bestaan is. Contact met overledenen wordt niet meer gezien als iets vreemds. Overledenen zijn niet dáár. Alles is hier. Het vraagt alleen van ons om je frequentie te finetunen, net zoals je je radio afstemt op de juiste zender.
En ja, natuurlijk, afscheid neem je van de fysieke omstandigheden. Van het aanraken, van het samen dingen ondernemen, van de fysieke aanwezigheid. Maar het contact kan blijven bestaan. Je kunt met overledenen praten zoals wij met elkaar praten. Niet opgeloste zaken kunnen uitgepraat worden of je kunt de ondersteuning voelen van mensen die overleden zijn in bepaalde omstandigheden. Het vraagt van ons om ons te openen voor de aanwijzingen die ons gegeven worden.

Jouw bijdrage aan het bed van een stervende

Mensen die stervenden zijn nemen op een hele subtiele, krachtige manier waar. Een druppel uit de kraan kan klinken als een atoombom. Luid pratende mensen, harde muziek kan knalhard binnenkomen. Emoties kunnen moeiteloos worden waargenomen. Zit je dus vol boosheid met een lach op je gezicht aan het bed van een stervende, dan kan dat direct worden waargenomen.

De nabijheid van mensen die voelen en weten dat de dood niet het einde is van het bestaan, zijn dus een welkome aanwezigheid aan het bed van een stervende. Als jij in jezelf de angst voor het leven en de dood hebt overstegen, je helemaal over kunt geven, nodig je de stervende onbewust uit zich ook over te geven. De ziel krijgt dan alle ruimte om zijn wijsheid door de persoonlijkheid te laten stromen en alle nog niet opgeloste zaken in de laatste fase van het leven te transformeren.

Ik heb toch gezegd dat mijn vader mocht gaan?

Buiten het voelen en weten dat sterven niet het einde van het bestaan is, kan het de stervende helpen als de dierbaren hem/haar alle ruimte geven om te gaan. Als er gezegd wordt: “Ga maar pa, het is goed”, en eigenlijk schreeuwt het in jou, nee, nee. Dan kan pa dit haarfijn aanvoelen. Voel dus goed, zonder enkel oordeel, hoe dit voor jou is. Kun je werkelijk helemaal vanuit je hart degene zijn/haar pad laten gaan of hou je nog ergens vast? En wat zegt dit over jezelf?

Rust en vertrouwen

Als je voelt en weet dat de dood niet het einde van je bestaan is. Je deel uit maakt van één groot bewustzijnsveld met daarin jouw eigen unieke kwaliteiten, dan ontstaat er zoveel rust en vertrouwen in je. Je zult merken dat dat direct ook van invloed is op je huidige leven hier op aarde. Vreugdevoller, harmonieuzer, liefdevoller.

Fijne week weer.

Harte groet,

 

Marion van Schagen

Bel mij gerust voor advies