Kalia is 19 jaar. Hij is als baby ter vondeling gelegd en door zijn ouders geadopteerd. Kalia heeft een – wat men noemt – hechtingsproblematiek. Hij vindt het enorm moeilijk om mensen te vertrouwen, om zich zelf werkelijk te laten zien, om verbindingen met mensen aan te gaan. De energie die daaronder ligt is er een van “niet goed genoeg zijn” en “ik word toch aan de kant gezet” (wat hij ook letterlijk ervaren heeft). Aan die energie kan iemand overigens ook gehecht raken. Omdat dat veiligheid kan verschaffen. Je weet immers wat je hebt.
Ik merk dat ik een verschil ervaar in “gehecht” zijn en “verbonden zijn”.
Als je voelt dat je verbonden bent is er geen reden om gehecht te zijn. Je voelt de veiligheid van de verbinding. De basis ervan. Je kunt en mag jezelf zijn. Zijn wie je bent, met alles wat er is. Je weet dat je alleen maar hoeft in te pluggen en dat je met de ander direct in contact bent. Gehechtheid is een vorm van vasthouden. Vanuit angst je aan de ander vastklampen omdat je de basis van verbondenheid en veiligheid mist. En dat is precies wat er met Kalia gebeurde.
In de materiële wereld kun je je onthechten van zaken. Dat betekent niet dat je niet van spullen die je hebt mag genieten. Het verschil is dat je geluk niet meer van de materie afhankelijk is.
Toen ik een aantal jaren geleden met mijn moeder het traject van Porto naar Santiago liep hadden we het over onthechting. Ik zei dat ik het gevoel had redelijk onthecht te zijn. Tot het moment dat we onze reis afsloten met een weekend Madrid. Overal waar we kwamen werden we gewaarschuwd voor zakkenrollers en voor onze rugzakken. Ik voelde zo sterk: “als ze maar van mijn rugzak afblijven”. Hoezo onthecht?
Tijdens een meditatie uit de serie “Je ego overstijgen” zag ik heel duidelijk dat als ik me bewust ben van mijn verbondenheid, gehechtheid gewoonweg niet meer kan bestaan. En je bent voortdurend verbonden, met alles en iedereen om je heen. We zijn onszelf er alleen niet bewust van. Sterker, je kunt niet “niet-verbonden” zijn. Sluit je ogen maar eens. Wees je bewust van je ademhaling en laat het rustiger in je worden. Vraag je Goddelijke Zelf meer in je bewustzijn te komen. Hoe je dat ook maar ervaart. Op jouw unieke manier. En vraag je Goddelijke Zelf dan jou al die verbindingen te tonen. Misschien in beelden, in geluiden of puur als energievormen. Laat je maar verrassen hoe jij verbonden bent. Voel eens wat dat met je doet als je daar bewustzijn op krijgt.
Osho schrijft in zijn boekje “In de zevende hemel …. in de zevende hel” over drie soorten relaties. De afhankelijke relatie, de onafhankelijke relatie en de verbonden relatie.
In de afhankelijke relatie zijn beide partners elkaar bezit. Met alle verwachtingen en strijd van dien.
In de onafhankelijke relatie doet ieder zijn/haar eigen ding, zonder gemeenschappelijke deler. Het lijkt dat ze elkaar ruimte geven maar het gaat meer over op zichzelf gefocust zijn, dat de ander er niet toe doet. De laatste relatie die Osho beschrijft is de verbonden relatie. Een relatie waarin de partners niet aan elkaar vastklampen, onthecht zijn. Ieder hun eigen ding doen en toch gezamenlijk het zelfde doel dienen. Ze staan als twee muren – gescheiden – en toch ondersteunen ze hetzelfde dak. De liefde is het dak.
Verbonden én onthecht.
Zelf vind ik het iedere keer weer interessant om te merken óf en waar ik gehecht aan ben. Hoe is dat voor jou? Ben jij bewust aan welke materiële zaken of personen je gehecht hebt? Zijn er zaken of mensen waar jij je, vanuit angst, aan vastklampt? Is je geluk ervan afhankelijk? Wat gebeurt er met je als het wegvalt uit je leven? Hou je dan op te bestaan? Ben je dan niet meer wie je bent? Houdt je geluk op te bestaan?
Ik wens je een fijne week vol inzichten en bevrijding.
Harte groet,
