In de Volkskrant van gisteren stond de column van Paulien Cornelisse. Ze had het over “de probleemeigenaar”. Dat is degene die “het probleem” moet oplossen. Ik had nog nooit van het woord gehoord. Het sluit mooi aan bij waar ik het vandaag met je over wil hebben.
Bestaan er problemen?
Het is al leuk om jezelf af te vragen of er problemen bestaan. Het is maar hoe je er tegen aan kijkt. Is iets wat anders loopt dan jij wilt of had gehoopt een probleem? Wat maakt dat iets een probleem is? Of zijn het uitnodigingen om iets op een andere manier aan te pakken. Out of the box te denken en je te openen voor creatieve oplossingen?
Nog heel vaak is de reactie van mensen dat iemand anders moet veranderen om hun probleem op te lossen. Herken je dat? Dat je de verantwoordelijkheid buiten jezelf legt om maar van het probleem af te komen. En ook in de andere context. Zo kwam Dion bij me met de vraag of ik zijn tante kon helpen. Ze had zo’n beroerd leven en Dion wilde het graag beter voor haar. Of ik wat kon betekenen. Uit het verhaal van Dion kwam duidelijk naar voren dat Dion er last van had en dat de tante er eigenlijk helemaal niet op zat te wachten om bij mij langs te komen. Wie heeft er dan een probleem en een interessante vraag wat maakt dat je het zo graag voor de ander anders wilt. Mag die ander zijn/haar eigen pad lopen?
Eigen verantwoordelijkheid
Ik word erg blij als ik met mensen in contact kom die de eigen verantwoordelijkheid voor hun leven op zich nemen. Die naar zich zelf durven te kijken, durven te reflecteren en zich zelf bij kop en kont pakken om dat wat ze niet zint aan te pakken.
En ja, in deze tijd, krijgen we daar alle ruimte voor. Met alle beperkingen die van buitenaf opgelegd worden kun je je heel gevangen voelen. En je kunt je gewoon vrij voelen. Steeds meer mensen staan op en nemen hun verantwoordelijkheid. Kiezen om hún eigen waarheid tot uitdrukking te brengen en zich niet langer te laten betuttelen. Manuela van der Knaap beschreef het in haar blog over de energie van de volle maan heel mooi. We herstellen onze eigen autonomie … Daarmee ontstaat jouw eigen vorm van leven in deze maatschappij. Deze vorm (structuur) staat op zichzelf en los van de andere structuren in de wereld.
Je autonomie herstellen
Dus hoe herstel jij jouw eigen autonomie? Of wie moet er voor jou nog van alles oplossen? Dokter u moet me beter maken? Wat kun jij er zelf aan doen? Hoe ga je om met je lichaam, je emoties, je gedachten? Waar laat jij je door leiden? Wie bepaalt jouw geluk? Aan welke overtuigingen en meningen blijf je vasthouden omdat het je een (schijn)zekerheid geeft? Alles vraagt om herzien te worden en om aandacht te geven wat om aandacht vraagt.
Fred heeft niet zulke goede ervaringen gehad in het verleden met Edith. Inmiddels zijn we tien jaar verder en Brenda vertelt Fred dat ze Edith heeft ontmoet en dat die graag contact met hem wil. Fred zit nog in dezelfde denkmodus over Edith, terwijl Edith, net als Fred zelf, niet meer is wie zij 10 jaar geleden was. De vraag aan Fred, kun je je mening herzien? Kun je open en vrij haar opnieuw ontmoeten? Wat kun jij aan jouw probleem met Edith oplossen?
Wees gerust, jij kunt de ander niet veranderen. Je kunt alleen jezelf veranderen en daarmee een nieuwe werkelijkheid creëren. Bovendien zal de ander jou nooit geven wat je nodig hebt. In die verwachting zit je in de strijd en ervaar je tekort. Het universum is overvloed. Geef het jezelf dus in de meest mooie vorm die op je pad komt en – niet te vergeten – geniet ervan!
Ik wens je een fijne week toe.
Harte groet,
PS het gebeurt de laatste tijd regelmatig dat mensen me benaderen voor een korte energie-uitlijning. In een half uurtje – via zoom – even helder krijgen waar het vast loopt en de energie weer in stroming brengen. Gaaf om te zien hoe krachtig dat werkt. Wees welkom!
